فیزیوتراپی یک علم نه چندان قدیمی و علم نوپایی است. مدت زمان تاریخ این علم نهایتا برمی‌گردد به ۱۰۰ تا ۱۵۰ سال پیش و مهمترین جایی که از آن شروع شده جنگ جهانی دوم است. در جنگ جهانی دوم به دلیل شیوع مشکلات زیاد حرکتی در سربازان که دست و پای خود را از دست می‌دادند یا دچار آسیب‌های شدید و مجروحیت می‌شدند، یک سری پرستار خدمات توانبخشی به بیماران را شروع کردند.

کم کم اهمیت این موضوع به قدری زیاد شد که یک رشته جدا برای آن تاسیس کردند و از آن به بعد پرستارها این کار را انجام ندادند و یک سری افراد به عنوان فیزیوتراپیست و متخصص در این حوزه شروع کردند به تحصیل و این رشته کم کم وارد علوم پزشکی و توانبخشی شد. علم فیزیوتراپی تقریبا از ۵۰ تا ۷۰ سال پیش وارد ایران شد. به این صورت که یک سری اساتید خارجی وارد ایران می‌شدند و یک سری دانشجو در دانشگاه تهران تربیت می‌کردند و آن‌ها در واقع اولین کسانی بودند که این علم را آموختند و هنوز خیلی‌های آنها زنده هستند و کار می‌کنند.

کم کم این قضیه به صورت یک علم در ایران هم جا افتاد و افراد توانستند تحصیلاتشان را ادامه دهند و خیلی‌ها در واقع خارج از ایران تحصیل کردند تا علم لازم را به دست بیاورند و بعد از آن به ایران برگشتند. مقطع از کارشناسی شروع شد و کم کم بقیه مقاطع شامل ارشد و دکترا نیز وارد ایران شدند، تا به امروز به بیماران زیادی برای درمان خود از خدمات فیزیوتراپی و توانبخشی استفاده می‌کنند.